1. bieda, niedostatek
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
ubóstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. ubóstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan braku środków materialnych; bieda, nędza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubóstwo skłoniło chłopa do emigracji. Cierpieć ubóstwo. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubóstwo — n III, Ms. ubóstwowie, blm 1. «brak dostatecznych środków do życia; bieda, niedostatek» Żyć w ubóstwie. 2. «mała ilość albo liczba czegoś, brak różnorodności, obfitości czegoś; niski poziom czegoś, ograniczenie» Ubóstwo stylu, języka, myśli,… … Słownik języka polskiego
albigens — m IV, DB. a, Ms. albigenssie; lm M. i, DB. ów rel. albigensi «zwolennicy różnych sekt w płd. Francji w XII XIV w., uznający dwoistość dobra i zła, głoszący ascezę i ubóstwo; wytępieni przez wyprawy krzyżowe» ‹od nazwy miasta› … Słownik języka polskiego
bieda — I ż IV, CMs. biedzie 1. blm «brak wystarczających środków materialnych do zaspokajania potrzeb; niedostatek, ubóstwo» Zaznać biedy. Żyć w biedzie. Bieda gdzieś panuje, zagląda komuś w oczy, wkrada się do domu. ◊ Bieda z nędzą, bieda aż piszczy «o … Słownik języka polskiego
golizna — ż IV, CMs. goliznaiźnie; lm D. goliznaizn 1. zwykle blm «gołe ciało, nagość» Świecić golizną. przen. «brak pieniędzy; ubóstwo» 2. «miejsce gołe, szczególnie przestrzeń nie porośnięta drzewami, miejsce nieurodzajne, brak roślinności» Golizny w… … Słownik języka polskiego
kalectwo — n III, Ms. kalectwowie; lm D. kalectwoectw «stan organizmu spowodowany ciężkim uszkodzeniem, utrudniającym lub uniemożliwiającym jego normalne funkcjonowanie; ciężkie uszkodzenie ciała» Kalectwo wrodzone. Ktoś dotknięty ciężkim kalectwem. Jazda… … Słownik języka polskiego
mentalny — «dotyczący umysłu, sposobu myślenia; umysłowy» Poeta w swoich wierszach łączy pojęcia mentalne ze zmysłowymi. Upośledzenie mentalne. Ubóstwo mentalne … Słownik języka polskiego
mizeractwo — n III, Ms. mizeractwowie 1. blm pot. «bieda, ubóstwo» 2. lm D. mizeractwoactw pot. «mizerak» Obdarte, bose mizeractwo. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
nędza — ż II, DCMs. nędzadzy; lm D. nędz «brak podstawowych środków do życia; wielkie ubóstwo, bieda, niedostatek» Wyjątkowa, ostatnia, skrajna nędza. Dno nędzy. Cierpieć nędzę. Doprowadzić, przywieść kogoś do nędzy. Być, zostać, żyć w (skrajnej) nędzy.… … Słownik języka polskiego
niedostatek — m III, D. niedostatektku, N. niedostatektkiem; lm M. niedostatektki, D. niedostatektków 1. blm «brak wystarczających środków materialnych, ubóstwo, bieda; niezamożność» Dotkliwy niedostatek. Być, żyć, umrzeć w niedostatku. Niedostatek dokucza,… … Słownik języka polskiego
pauperyzm — m IV, D. u, Ms. pauperyzmzmie, blm przestarz. «stan zubożenia; ubóstwo» … Słownik języka polskiego
